Een half jaar geleden vulden honderdduizenden Burkinabé de straten van Ouagadougou en zetten in korte tijd president Blaise Compaoré af. Zijn neergang bracht een held uit het verleden weer tot leven: kapitein Thomas Sankara was president van Burkina Faso, toen hij in 1987 tijdens Compaorés machtsgreep werd gedood. Nu beleeft Sankara’s radicale ideologie, geïnspireerd door het marxisme en fel gekant tegen het neokolonialisme, een ware renaissance.

De ‘Afrikaanse Che Guevara’ staat weer volop in de belangstelling: filmfestival FESPACO eert de oud-president met de vertoning van de documentaire Capitaine Thomas Sankara. Twee jaar eerder was de film nog geweigerd. En de opwekking van het icoon voert verder: nu het regime is verdwenen zullen aanhangers Sankara’s vermoedelijke graf opgraven, in de hoop hem te identificeren.

Op 11 oktober 2015, kort voor Sankara’s sterfdag, kiezen de Burkinabé hun nieuwe leider. “La lutte continue, de strijd gaat door!” schrijft een Facebookbezoeker van de revolutiebeweging Le Balai Citoyen. De hoop van volgelingen van deze beweging is gevestigd op de toekomstige president. Maar zal die hun verwachtingen waarmaken? In de door technocraten geleide interim-regering woedt een interne machtsstrijd. Dat belooft weinig goeds. De jonge Burkinabé bliezen vorig jaar oktober de heersende elite omver door hun onvrede om te zetten in actie. Gesterkt door het verzet van hun grote voorbeeld eisen zij een beter leven, en roepen zij de politiek daarvoor ter verantwoording. Wie Compaoré en Sankara opvolgt is gewaarschuwd: de geest van de revolutie is in het land van de oprechte mensen nog springlevend.

OneWorld Magazine, april 2015